Onlangs met mijn 'leesclub' het boek "Anatomy of an epidemic" van Robert Whitaker gelezen en besproken. De auteur is ook bekend van een andere populaire titel, "Mad in America". Het belangrijkste punt van het nieuwe boek (en eigenlijk ook al van het oude) is dat psychofarmaca alleen maar slecht zijn voor psychiatrische patienten. Argumenten hiervoor zijn dat (1) veel patienten alleen maar slechter worden in de loop van hun ziekte, ondanks of dankzij de pillen dus en dat (2) er in de loop der jaren alleen maar meer patienten met psychiatrische stoornissen bij komen. Een enorme bestseller en past ook goed in deze tijd van DSM kritiek en de (te) grote invloed van de pharmaceut. Maar het is net als in het klimaat-debat: zowel voor- als tegenstanders bezondigen zich aan over-generalisaties en selectief gebruik van de statistiek. In de bespreking kwam ook een blog van een collega uit New York aan de orde, dr.
Carlat, en deze heeft een mooie samenvatting en ook prima reactie op het boek gegeven. Zelf schreef hij overigens ook een boek, dat ik nog niet gelezen heb. Wel mooie blog, dus misschien is het boek ook wel een aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten